Tag: Verkeer

Verkeershinder

Het is dit jaar, en dan vooral deze zomer, redelijk drama op de Nederlandse ‘snel’-wegen. Het zal allerlei oorzaken en redenen hebben maar ergens op één of ander ministerie heeft de één of andere nitwit besloten dat er het nodige aan de wegen moet gebeuren, en dat het misschien wel handig zou zijn om dat tegelijkertijd in het hele land te doen. En natuurlijk doet men dat dan in de zomermaanden omdat er dan minder verkeersaanbod is en er dan minder mensen last van hebben.

Ik ben al jaren gewend om gedurende de zomermaanden volledig filevrij van en naar huis te rijden, en zelfs mijn rechtervoet niet in de richting van mijn rempedaal te hoeven bewegen omdat de cruise-control een uur lang aan kan blijven staan. En ook dit jaar verheugde ik mij er al op dat ik na terugkomst van onze vakantie voorlopig geen files meer zou tegenkomen. Maar helaas moet ik wel over de A1 en daar had men grote plannen. En die grote plannen zorgden ervoor dat ik ook gedurende de vakantie dagelijks in de file heb gestaan omdat de rijstroken op de snelweg zo smal zijn gemaakt dat zelfs eigenaren van een Smart denken dat zij te breed zijn, én de carpoolstrook is tijdelijk opgeheven.

Maar vandaag kon ik er toch wel weer om lachen want op weg naar kantoor zag ik plotseling een nieuw, felgeel bord met de waarschuwende tekst: “4 & 5 september, Verkeershinder A1”. Ik wil niet weten wat er in het komende weekend allemaal staat te gebeuren, maar ik vraag mij wel een beetje af hoe erg het gaat worden en onder welke rubriek de verkeerschaos van de laatste maanden dan zouo vallen.

Na het lezen van dat bord besloot ik dat het weer tijd was voor ‘Starship Trooper’ en heb de rest van mijn rit volop meebrullend voortgezet, mij verheugend op de laatste week voor onze vakantie waarin ik Niet vaker dan één keer hoef te proberen om binnen een uur Amsterdam voorbij te komen. Ik ben benieuwd welke tekst er volgende week op dat bord staat.

Rekeningrijden

Al een aantal jaar wordt er gesproken over rekeningrijden en het zag er naar uit dat het er daadwerkelijk van zou komen. Maar de politiek zou de politiek niet zijn als het allemaal zo zou gaan lopen zoals iedereen denkt.

Begin jaren ’90 van de vorige eeuw werd een carpoolstrook aangelegd op het traject van Almere naar Amsterdam, en het mocht ook wat kosten. Vreemd genoeg bleek na de opening van de carpoolstrook al snel dat ook motorrijders er gebruik van mochten maken, en dat kwam door het nieuwe verkeersbord waarop stond dat de strook verboden was voor auto’s met minder dan drie inzittenden. En een motorfiets is natuurlijk geen auto met minder dan drie inzittenden.

Één van de eersten die met minder dan drie personen in zijn auto de strook gebruikte was oud-minister Tjerk Westerterp, en dat deed hij omdat hij het met het hele gedoe niet eens was en een rechtszaak wilde uitlokken. Hij wist namelijk dat het ministerie van Verkeer en Waterstaat zijn werk nog niet af had en dat het verkeersbord nog geen officiële rechtsgeldigheid had. En hij werd inderdaad ontslagen van rechtsvervolging. Het ministerie reageerde door met onmiddellijke ingang het experiment met de carpoolstrook te beëindigen en er een wisselstrook van te maken die door iedereen mocht worden gebruikt. Het was bijna alsof het afgesproken werk was en het hele scenario al klaar lag. Alsof het ministerie net had gedaan alsof zij de carpool-lobby serieus nam en een manier had gezocht om er toch onderuit te komen.

Nog niet zo lang geleden hoorde ik onze minister van Verkeer en Waterstaat, Camiel Eurlings, een uitspraak doen over het rekeningrijden waardoor ik meteen terug moest denken aan de gebeurtenissen van 16 jaar geleden. Hij zei in een interview dat het rekeningrijden alleen maar zou worden ingevoerd als er voldoende draagvlak voor zou zijn, en het leek bijna op een uitnodiging om toch vooral heftig te protesteren. En wie schetst mijn verbazing dat het nu zijn eigen topambtenaren zijn die zich tegen het rekeningrijden keren. Dat draagvlak is er dus niet en het lijkt erop dat Camiel heel goed naar zijn illustere voorgangster Neelie Kroes heeft gekeken, al deed zij het destijds net iets minder opvallend.

Ik durf inmiddels de weddenschap wel aan dat het rekeningrijden er helemaal niet komt.

Alarm

Er is de laatste tijd veel over te doen geweest, het afgeven van een waarschuwing in de vorm van een weer- en/of verkeersalarm. En eerlijk gezegd begon ik zelf ook nogal sceptisch te worden als ik weer eens een alarm hoorde, want uiteindelijk bleek het in de praktijk allemaal nogal mee te vallen en werd het alarm ook nogal ongeloofwaardig. Nederland zou echter te klein zijn geweest als er geen alarm zou zijn afgegeven en het complete verkeer een chaos zou zijn geworden en er ook nog levens te betreuren zouden zijn geweest.

Dit weekend was het weer eens tijd voor een verkeersalarm. Wij hadden zaterdag een aantal afspraken in het land en na de laatste afspraak waren wij ergens in Zeeland uitgenodigd om te blijven eten en ook te blijven slapen. Die afspraken waren al een aantal weken geleden gemaakt toen er nog helemaal niet werd gedacht aan een witte Kerst. Inmiddels was Nederland bedekt met een leuk laagje van dat witte, koude spul en volgens de verschillende weergoeroe´s zou het op zondagmorgen ook wel eens kunnen gaan sneeuwen.

Zondagmorgen werden wij dus wakker in een vreemd bed en bleek het er buiten ook heel vreemd uit te zien, want die nacht was er meer dan de voorspelde hoeveelheid sneeuw gevallen. En toen wij aan de ontbijttafel zaten hoorden wij dat er dringend werd geadviseerd om toch vooral niet de weg op te gaan. En dat is een fijn advies als je ruim 200 kilometer van huis bent en er aardig wat redenen zijn om toch vooral wel naar huis te gaan. Wij stapten dus gewoon rond het middaguur in de auto, ik heb namelijk de naam eigenwijs te zijn.

Het werd een redelijk lange rit want toen wij thuis kwamen bleken wij voor die 200 kilometer ruim 4 uur nodig te hebben gehad, en voor het grootste deel van de route was het verkeersalarm terecht afgegeven. De snelwegen waren zo goed als onberijdbaar, lijnen waren al helemaal niet meer te zien en gelukkig gold dat ook voor de mede weggebruikers want die waren er heel erg weinig. Maar het is toch ook iedere keer weer een belevenis om door een sneeuwstorm te rijden, al vind ik het voorlopig wel weer genoeg.