Vakantie is eigenlijk iets vreemds en nooit hetzelfde, ook al ga je naar een plek waar je al eens eerder bent geweest. Al kom ik daar pas sinds een jaar of 10 achter omdat ik dat laatste altijd uit alle macht probeerde te voorkomen, want iedere vakantie moest altijd uniek zijn. Ik vond, en vind, een vakantie altijd zo belangrijk dat ik altijd heel veel moeite deed om maar te voorkomen dat een vakantie tegen zou kunnen vallen, en één van de dingen die ik daarbij belangrijk vond was dat ik nooit twee keer naar dezelfde plek wilde gaan. Sleur is dodelijk en moet koste wat kost worden vermeden. En zo werd er ieder jaar weer gespeurd naar een bestemming in Italië waar wij nog niet eerder waren geweest, en gelukkig beperkte mijn vermijdingsgedrag zich tot regio´s en plaatsen en ging het niet zover dat ik ook geen tweede keer naar hetzelfde land wilde want anders had ik pas echt een probleem gehad.
Gelukkig ben ik ooit tot de ontdekking gekomen dat het geen straf hoeft te zijn om twee of zelfs meer keren naar dezelfde plek te gaan en zo ontstond mijn band met de omgeving van Rome en het plaatsje Bracciano in het bijzonder. En nadat ik daar in het jaar 2000 voor de eerste keer terechtkwam ben ik er bijna jaarlijks teruggekeerd om mij, tot mijn eigen verbazing, nooit te vervelen.
En nu is daar Agioi Apostoloi op Kreta bijgekomen. Uiteraard is ieder vergelijk met Rome, of zelfs Bracciano, absoluut onzinnig en nutteloos want het gaat hier om een klein vlekje op de kaart van Kreta, bestaande uit twee supermarkten en twee taverna´s omringd door wat huizen, hotels en appartementen gelegen aan een kleine baai met een blauwe zee. Maar net als Rome en Bracciano is het thuis. En dat komt vooral door de enorme gastvrijheid van de hier wonende en werkende Grieken.
Allereerst is daar Stelios waardoor wij altijd hartelijk worden verwelkomd, die overheerlijke sinaasappelen uit zijn eigen tuin voor ons meeneemt en ons ook nog een paar liter olijfolie uit zijn eigen boomgaard mee naar huis geeft. Vervolgens is het strand het domein van Yannis die iedereen minstens van gezicht kent en een vergeten bikini bewaart en deze de volgende dag met een big smile langs komt brengen. En alle anderen waar wij regelmatig iets als frappé of fruit kopen die ons na een paar dagen als vaste klant zien en ons gewoon een keer niet laten betalen omdat wij iedere dag terugkomen om iets te kopen of iets extra´s te eten meegeeft. Het is een vorm van gastvrijheid die wij niet kennen en in ons eigen land niet zo snel tegenkomen, maar ook een gastvrijheid die bij ons vakantiegevoel hoort en zorgt dat wij daar extra van genieten.